Kim był István Szechenyi?
Jest kilka nazwisk w węgierskiej historii, które warto znać - zwłaszcza jako turysta w Budapeszcie, gdzie często spotykamy się z historycznymi nazwiskami. Jednym z nich jest István Széchenyi, którego imię nosi również kilka atrakcji: Łaźnie Széchenyiego, Most Łańcuchowy Széchenyiego, Plac Széchenyiego, Biblioteka Széchenyiego...
István Széchenyi żył w XIX wieku, urodził się w rodzinie szlacheckiej. W tamtych czasach wielu arystokratów nie mieszkało na Węgrzech, być może nawet nie mówiło po węgiersku i wybierało małżonkę z Cesarstwa Austriackiego. Jednak wiele rodzin arystokratycznych wspierało kraj swoimi pieniędzmi i wykształceniem. Jedną z takich rodzin była rodzina Széchenyi.
Chociaż Széchenyi prowadził rozwiązłe życie jako młody człowiek i miał dziki temperament, wielki romans przyniósł zmianę. Jego ogromna miłość do hrabiny Crescence Seilern zainspirowała go do zwrócenia się ku życiu publicznemu i sprawom publicznym. Chociaż hrabina była wówczas zamężna, po śmierci męża (po 12 latach) Széchenyi poślubił ją i razem wychowali jej 7 dzieci i mieli jeszcze 3.
Ponieważ Széchenyi dużo podróżował, zdał sobie sprawę, że Węgry są bardzo zacofane i dołożył wszelkich starań, aby poprawić sytuację w kraju.
Sprawy i innowacje:
- ustanowienie sportu wyścigów konnych i hodowli koni na Węgrzech
- język węgierski, założenie Węgierskiej Akademii Nauk za własne pieniądze
- rozwój żeglugi i handlu na Dunaju
- rozwój statków parowych na jeziorze Balaton
- napisał książkę na temat kredytu i rozwoju gospodarki
- starał się przekonać szlachtę, że to jej przywileje i feudalna sytuacja chłopów pańszczyźnianych hamują rozwój kraju.
- Warto zauważyć, że pomimo tego, to właśnie szlachta była najbardziej przychylna jego programowi.
- Jego pomysłem było również zjednoczenie Budy i Pesztu.
Ponieważ nie chciał gwałtownych zmian, często myślimy o nim jako o odpowiedniku Lajosa Kossutha, ale w rzeczywistości chcieli tego samego: rozwoju i wolności kraju. Kossuth jako pierwszy nazwał go "największym Węgrem". Ale podczas gdy on pozostał lojalny wobec Habsburgów, walka Kossutha o wolność obróciła się przeciwko cesarzowi.
W pierwszym odpowiedzialnym rządzie węgierskim został ministrem transportu i robót publicznych. Wkrótce jednak podał się do dymisji z powodu różnic z Kossuthem.
Po rezygnacji udał się do przytułku, ale nie jest prawdą, że oszalał! To raczej paradoks polityczny i trudna sytuacja kraju odbiły się na jego psychice. W przytułku pisał książki i przyjmował polityków, którzy przychodzili do niego po radę.
Pod koniec życia stawał się coraz bardziej antyhabsburski, na przykład nazywając cesarza (który w tym czasie był również królem Węgier) uzurpatorem. Jego pisma zostały skonfiskowane, a on sam uciekł z instytutu.
Swoje życie zakończył własnymi rękami.
Dowiedz się więcej o Budapeszcie i historii Węgier z naszymi przewodnikami! Przewodniki po Budapeszcie: budapestmylove@gmail.com